اساس قیری
این قشر می‌تواند به عنوان اولین قشر روسازی آسفالتی مستقیما بر بستر روسازی آماده شده راه و یا قشر اساس شکسته قرار گیرد. حداکثر اندازه سنگ دانه ها برای این قشر معمولا تا ۵۰ میلی متر و در مواردی نیز تا ۷۵ میلی متر قابل اجراست.
اساس قیری با دانه بندی باز را به عنوان یک لایه زهکش به منظور تسریع در تخلیه آبهای نفوذی به سیستم روسازی و به منظور جلوگیری از بازگشت ترک ها در بهسازی ها، با حداکثر اندازه سنگ دانه های ۳۷/۵ تا ۷۵ میلیمتر متشکل از مصالح ۱۰۰ درصد شکسته، استفاده می‌کنند.
دانه بندی چنین مصالحی بر حسب مورد عملکرد باید در مشخصات فنی خصوصی قید شود.
ماسه آسفالت
ماسه آسفالت از اختلاط ماسه طبیعی و یا ماسه شکسته و یا اختلاطی از این دو با قیر خالص تهیه می‌شود. این مخلوط آسفالتی را می‌توان در قشرهایی به ضخامت حداقل ۱۵ میلیمتر اجرا کرد و یا از آن به عنوان قشر تسطیح در رویههای قدیمی و قبل از روکش استفاده نمود.
مقاومت مارشال ماسه آسفالت در مقایسه با مقاومت سایر مخلوطهای آسفالتی گرم و بتن آسفالتی که دانه بندی درشت تر از ماسه دارند، کمتر است.
لذا موارد مصرف آن باید به تناسب مقاومت مارشال آن و رابطه این مقاومت با انواع ترافیک سبک، متوسط، سنگین و نیز با توجه به موقعیت آن نسبت به تراز نهایی رویه آسفالتی انتخاب شود.
خواص مکانیکی آسفالت
لفظ آسفالت در بعضی کشورها مانند ایالات متحده آمریکا به قیر اطلاق می‌شود و در برخی کشورها از جمله ایران این لفظ به مخلوط قیر و مصالح سنگی اطلاق می‌گردد.
اثر توام عوامل جوی و ترافیک عمر آسفالت را کاهش می‌دهد در صورتی که در انواع دیگر پروژههای ساختمانی نظیر سدها این اثر توأم وجود ندارد و در نتیجه عمر چنین تأسیساتی در مقایسه با آسفالت بیشتر است.
اثر عوامل جوی را می‌توان تا حد زیادی با پخش یک قشر فشرده و غیر قابل نفوذ آسفالت در سطح راه کاهش داد، در حالی که اثر ترافیک همچنان باقی است.
ناگزیر خواص مکانیکی آسفالت بایستی با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به کمک نتایج حاصله برای هر حجم ترافیک در هرگونه شرایط جوی، آسفالتی با مشخصات لازم و دلخواه تهیه کرد و در سطح راه پخش نمود.
چون خواص مکانیکی آسفالت بستگی تام با خواص مکانیکی قیر مورد استفاده در تهیه آسفالت دارد، لذا ابتدا خواص مکانیکی قیر مورد بحث قرار میگیرد و سپس با استفاده از نتایج حاصله خواص مخلوط قیر-مصالح سنگی تشریح خواهد شد.
خواص مکانیکی قیر بستگی به درجه حرارت و نیز طول زمان بارگذاری دارد و بر خلاف بسیاری از مصالح ساختمانی، عملکرد قیر تحت تاثیر بار از حالت الاستیک تا حالت ویسکوز متفاوت است.
چنانچه زمان بارگذاری کوتاه و درجه حرارت نیز پایین باشد، قیر عملکرد الاستیکی خواهد داشت و در صورتی که زمان بارگذاری نسبتأ طویل و درجه حرارت نیز بالا باشد، عملکرد قیر صرفا ویسکوز خواهد بود. بین این دو حالت که عملا نیز مورد توجه است، به حالت ویسکو-الاستیک موسوم است.